2017/2018. Het schooljaar waarin ik af zou studeren. 2018. Het jaar waarin ik afgestudeerd zou zijn. 2017/2018. Het schooljaar waarin ik begon aan een andere studie. 2018. Het jaar waarin ik mijn ‘propedeuse’ haal voor GPW.

2017/2018. Het schooljaar waarin ik af zou studeren. 2018. Het jaar waarin ik afgestudeerd zou zijn. 2017/2018. Het schooljaar waarin ik begon aan een andere studie. 2018. Het jaar waarin ik mijn ‘propedeuse’ haal voor GPW.
Dagelijks loop ik langs ze. Twee mensen. Niet altijd dezelfde. Vaak niet eens in hetzelfde tweetal. Maar wel met hetzelfde doel. Aanwezig zijn. Daar naast een zelf meegenomen karretje met boekjes staan. Boekjes met de uitdagende titels ‘Wat leert de bijbel echt?’ en ‘Schepping: het echte verhaal’. En zonder deze mensen ooit gesproken te hebben. En het met ze eens te zijn in wat ze delen. Leren ze me wel iets.
Een aantal weken geleden was ik al typend aan het nadenken over Petrus. De reden voor al dit nadenken was een vraag die mij gesteld werd. Een vraag die ik afgelopen zondag al sprekend mocht beantwoorden in een tienerdienst. ‘Alles moet leuk zijn. Mensen doen zich mooier voor dan ze zijn. Was dat in de Bijbelse tijd ook al zo?’. Een goede vraag. Zeker in deze tijd waarin de online wereld groter lijkt te zijn dan de ‘echte’ wereld.
In mijn tienerjaren kreeg ik regelmatig de vraag: ‘Wie is Jezus voor jou?’. Een interessante en mooie vraag om te stellen en te beantwoorden. Maar ergens vond ik het ook altijd een lastige vraag. Want welk antwoord ik ook gaf, het leek nooit recht te doen aan wie Hij werkelijk voor mij is. Dus bleef het altijd een zoektocht tussen de ‘standaard’ antwoorden en de woorden die ik niet kon vinden. Ik wist het nooit zo goed. En nog steeds eigenlijk niet. Het antwoord lijkt te complex.
Als tiener zong ik onderstaand nummer regelmatig uit volle borst mee. Het was één van mijn favoriete nummers. Lange tijd zong ik het zonder er echt bij na te denken. Totdat een zin er uit begon te springen. ‘Break my heart for what breaks yours’. Ik werd me steeds meer bewust van wat ik zong. Van een lied werd het een gebed. Een kort, maar bovenal een eerlijk en schurend gebed.