De dood staat vandaag centraal. In veel delen van de wereld wordt deze vandaag zelfs aanbeden. Voor één dag vieren we de dood. We jagen elkaar angst aan. Zetten maskers op. Vertellen elkaar verhalen over de dood. Over hoe mooi de dood is. En nu kan ik ervoor kiezen om, op een dag als vandaag, de dood niet te benoemen. Maar dat zou ergens niet eerlijk zijn.  Want ook in mijn leven speelt de dood een rol. Ik sta zelfs een weekend per jaar stil bij de dood! Ik zing erover. Spreek erover. En sta (zonder het soms zelf te weten) er elke dag mee op. 

Lees verder “Wij vieren de dood die verleden is.” →

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Of de tent. (Sta)caravan. Wat jij wilt. De christelijke camping is de hemel niet. Niet vanwege het kamperen. Maar zeker ook niet vanwege de beleving. De ‘ontmoeting’. En toch kunnen we dat gevoel wel hebben.

Lees verder “De christelijke camping is de hemel niet!” →

Dagelijks loop ik langs ze. Twee mensen. Niet altijd dezelfde. Vaak niet eens in hetzelfde tweetal. Maar wel met hetzelfde doel. Aanwezig zijn. Daar naast een zelf meegenomen karretje met boekjes staan. Boekjes met de uitdagende titels ‘Wat leert de bijbel echt?’ en ‘Schepping: het echte verhaal’. En zonder deze mensen ooit gesproken te hebben. En het met ze eens te zijn in wat ze delen. Leren ze me wel iets.

Lees verder “Zou jij daar ook staan voor (jouw) God?” →