De hele bijbel lezen in een jaar? Onmogelijk! Studeren op een nog hoger niveau? Moet je niet willen! Goede voornemens voor het nieuwe jaar? Over drie weken ben je die alweer vergeten! Of het nu je eigen stem is, of die van een ander. Al snel lijkt niets ervan meer mogelijk. Onhaalbaar. Ondenkbaar. Maar wat nu als het lukt? 

En precies dat is de vraag die de laatste tijd bij me speelt. ‘Maar wat nu als het lukt?’. Stiekem was die vraag er vorig jaar ook al. ‘Maar wat nu als ik mijn P wel binnen een jaar haal?’. Mijn P binnen een jaar halen lukte. En inderdaad, al snel sprak het stemmetje: ‘zo bijzonder is dat niet.’ En het stemmetje heeft gelijk. Zo bijzonder is dat niet. Maar het lukte wel!

Mijn keuze
Ik moet een keuze maken. Wat ga ik doen met de ‘vrije studieruimte’ die jaar 3 biedt? In mijn gedachte heb ik al een keuze gemaakt. Een keuze die hoger ligt dan mijn huidige niveau. Onlangs deelde ik de keuze met een aantal mensen. Velen ervan waren positief. Een enkeling minder. ‘Het is echt zwaar’, ‘Het wordt pittig’, ‘En het is heel hard werken’, ‘Moet je dat wel willen?’. Ze hebben nog net geen afscheidsdienst voor me voorbereid, maar halen, ga ik het zeker niet. En ze hebben gelijk. Net als dat ze wellicht een gave van ontmoediging hebben. Maar inderdaad: het wordt zwaar, pittig en hard werken. Moet ik dat wel willen?

Exodus 3
Onlangs las ik Exodus 3 en het deed me denken aan mijn eigen studiekeuze. Toen Mozes de opdracht kreeg om het volk uit Egypte te leiden stelde hij de volgende vraag: ‘Maar wie ben ik dat ik naar de farao zou gaan en de Israëlieten uit Egypte zou leiden?’ Terechte vraag van Mozes. Hij was gewoon de schapen en geiten van zijn schoonvader aan het weiden. En deze taak lag toch wel een niveau hoger dan hij gewend was. En trouwens: het volk bevond zich nu ook niet echt in de meest gunstigste positie. En nu geeft God hem de  volgende taak: ‘jij moet mijn volk, de Israëlieten, uit Egypte wegleiden.’ Dus stelt hij de vraag waaruit wel blijkt dat het zwaar, pittig en hard werken wordt. Moet hij dat wel willen en kan hij dat wel? God geeft hem antwoord: ‘Ik zal bij je zijn. En dit zal voor jou het teken zijn dat ik je heb gestuurd: als je het volk uit Egypte hebt weggeleid, zullen jullie God bij deze berg vereren.’ En terwijl Mozes God vragen blijft stellen en God Mozes antwoordt, lijkt het er steeds meer op dat Mozes het begint te begrijpen. ‘Maar wat nu als het lukt?’ Wij kennen het verhaal en we kennen ook het ‘succes’ dat Mozes had. Maar hij moest het nog uitvoeren, wellicht met dezelfde stemmen als ik. ‘Het wordt zwaar, pittig en hard werken’.

Maar wat nu als het lukt?
Nu ben ik geen Mozes. En heb ik geen ‘belangrijke’ taak. Ik hoef enkel een goede keuze te maken wat betreft mijn studie. Maar wat nu als dat stemmetje dat ik hoor tijdens mijn stille tijd. Dat dwars in gaat tegen alle adviezen die ik hoor. Niet van mezelf of van een ander is. Maar het antwoord is op mijn gebed. ‘Maar wat nu als het lukt?’