Jezus verhuisde naar de buurt. Hij werd een buurman. Hij was bereid om een echte buurman te worden. Hij leerde een vak. Deed een opleiding tot timmerman en werd timmerman. Toen Hij dat was begon Hij pas aan zijn bediening. 

Afgelopen weekend was ik op gemeenteweekend met mijn stagegemeente. Een van de sprekers in dit weekend haalde Johannes 1:14 aan. Gevolgd door bovenstaande woorden. Ze hebben me aan het denken gezet. Want ondanks dat ik dit Bijbelvers al vaak genoeg gehoord had, zeker ook in de combinatie met de woorden ‘naar deze wereld’, had ik er nog nooit bij stil gestaan dat het wellicht ‘mijn buurt’ betekende.

Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader.
-Johannes 1:14, NBV-

Met deze interessante gedachte in mijn achterhoofd dacht ik verder. Het is namelijk mooi dat Jezus naar onze ‘buurt’ gekomen is. Maar wat hebben we aan dit ‘feitje’ in 2018? Wat kunnen en moeten wij er mee? Het is interessant om met bovenstaande gedachte het volgende Bijbelgedeelte te lezen:

Jezus:* “Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op,
ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.”

Een ‘goede buur’: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven?
Wanneer hebben wij u als vreemdeling gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed?
Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?”

Jezus: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.”
-Matteüs 25:35-40, NBV-

Jezus verbindt zichzelf aan de mensen die hulp nodig hebben. Ik geloof dat Jezus dit niet voor niets doet. ‘Je dient mij, door de ander te dienen’ klinkt als een echt Jezus-motto! Zeker als we kijken naar hoe Hij ons diende door Zijn lijden en dood. Hij is de Persoon die afstand nam van zijn Hemelse Huis om in een aards huis te gaan wonen. Hij werd als Zoon van God buurman om zo zijn buurmannen en -vrouwen te dienen. Hij wilde niet belangrijker zijn dan de ander, maar maakte de ander belangrijker. En dat schemert door in Zijn leven. Hij leidde 12 mensen op om zijn leerlingen te zijn. Hij behandelde hen als vrienden. Hij leerde hen hoe je een goede buurman bent voor deze wereld. Hij gaf hen opdrachten om ‘goed’ te doen. Jezus leerde hen te handelen naar de wil van Zijn Vader. Om Hem te dienen, door de ander te dienen. Hij vertelde hen hoe je een goede buur bent, zodat wij dat ook konden leren. Zij leerden het eerst. Wij mogen volgen.

Jezus als buurman. Hij kwam naast ons wonen. In onze buurt. En hoewel Hij op een dag weer terug ging naar zijn Hemelse Huis. Bleef Hij ook hier. We kunnen Hem elke dag zien in onze buren. We kunnen Hem elke dag dienen door onze buren. Hij is met ons. Elke dag. In de vele verschillende kansen die een buurt ons te bieden heeft. 

*De personen in dit gedeelte worden anders benoemd in de NBV.